گمان میکنید برای یادگیری خیلی پیر شدید ؟

آیا برای یادگیری زبان سن خاصی وجود دارد ؟

آیا یادگیری زبان در سن پیری امکان پذیر نیست ؟

اگر گمان میکنید برای یادگیری پیر شده اید این مقاله را مطلعه نمایید.

رونالد ویلیامز، ۸۵ ساله، در سن ۷۰ سالگی یادگیری زبان محلی ولز را آغاز کرد. او در جنوب ولز رشد کرد، جایی که او به زبان انگلیسی بزرگ شده و تحصیل کرده است. پس از بازنشستگی تصمیم گرفت یادگیری زبان در سنین بالا را امتحان کند تا دوباره با اصل و نسب خود ارتباط برقرار کند: “من ولزی هستم و همه باید بتوانند به زبان ملی خود صحبت کنند.”

با توجه به اینکه زمان زیادی در اختیار داشت در اینترنت جستجو کرد تا روشهایی را برای یادگیری زبان ولز پیدا کند اما تمریناتی را که پیدا کرد در تلفظ به او کمک نکرد. دو سال پیش، او یادگیری را با مجموعه‌ی “به زبان ولزی صحبت کنید” شروع کرد، مجموعه‌ای با یک سری کلاسهایی که هر دو ماه یک بار توسط معلم انجام میشد، و در آنجا با دیگر زبان آموزان ملاقات و تمرین میکرد.

ویلیامز یکی از افراد گروه بزرگ سالان بود که یادگیری زبان را دراواخر عمر شروع کرده اند. به گفته آنیل بیلتو ، رئیس زبان SOAS، دانشگاه لندن، در حالی که اجماع عمومی این است که یادگیرنده جوان دارای قدرت قوی تری برای تلفظ و حفظ دارد، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد دانش آموزان بالغ از نظر جذب اطلاعات جدید تنبل هستند. در عوض، او می گوید عنصر اصلی برای موفقیت در یادگیری زبان انگیزه است.

ویلیامز می گوید: “من در انتظار یادگیری زبان هیجان زده شدم. ” متاسفم که این کار را در روزهای جوانی انجام ندادم. وقتی خانواده ای را تشکیل میدهید و کار می کنید، به این چیزها متعهد میشوید. یادگیری زبان و ملاقات با افراد هیجان انگیز است. خوب است که بیرون بروید و به دنبال آن باشید”.

یادگیری یک زبان به طور بالقوه به کاهش نگرانی رو به رشد در مورد انزوا و تنهایی در بین افراد مسن انگلیسی کمک کند: ویلیامز می گوید:” بسیار خوب است که یک دلبستگی داشته باشید. تنهایی و افسردگی چیز وحشتناکی است . من از اینکه مجبورم در صندلی بنشینم و منتظر باشم تا کسی در بزند تا با او صحبت کنم، متنفرم”.

این چیزی است که یان کریستنسن آن را بازگو میکند. کریستنسن، یک بازنشسته ۷۷ ساله دانمارکی که از ۱۸ سالگی در بریتانیا زندگی کرده است، مدت ۱۰ سال در روسیه تحصیل کرد. او می گوید به این دلیل این کار را شروع کرد که “نیاز به نگه داشتن سلول های خاکستری (سلولهای مغز) دارد”. همچنین به ادبیات روسی علاقه مند است و صوت زبان و گرامر نسبتا پیچیده‌ی آن را دوست دارد .

لذت یادگیری زبان در سنین بالا

او پیرامون یادگیری زبان در سنین بالا می گوید: «رفتن به یک کلاس تعامل است … اگر شما بیرون بیایید و با دیگران همکاری کنید قطعا برای شما مفید است. “زبان ها به شما یک دیدگاه وسیع تر در جهان می دهد. این که آیا علاقه برای شروع آن داشتید یا نه، شما چیزی از فرهنگ کشور را یاد می گیرید. ”
این تمایل به یادگیری بیشتر در مورد فرهنگ های دیگر بود که باربارا گلاسون را متقاعد کرد در سن ۵۷ سالگی یادگیری زبان اردو را شروع کند. این اولین زبانی است که او از زمان مطالعه سطحی فرانسه در مدرسه یاد گرفته است.

همچنین او میگوید: “فقط داشتن اصول اولیه واقعا مفید بوده و همین امر در پاکستان نیز صدق میکند.اگر من بتوانم اشتیاقم را نشان دهم ، این نشان می دهد که من یک فرد انگلیسی بریتانیایی سفید پوست نیستم که همه انتظار دارند به زبان انگلیسی مسلط باشم .

این امر به این معنا نیست که یادگیری یک زبان در بزرگسالی چالشی ندارد. کریستن پس از آموختن انگلیسی و آلمانی، در حال حاضر در حال یادگیری یک زبان سخت تر است، زیرا می خواهد قبل از فراموشی کلمات، کلمات بیشتری را تکرار کند. ویلیامز همچنین می گوید که به یاد آوردن واژگان جدید ولز دشوارتر از ۱۰ یا ۱۵ سال پیش است.

تاثیرات یادگیری زبان در سنین بالا

اگر چه یادگیری زبان در سنین بالا همیشه برای بزرگسالان سالخورده آسان نیست، تحقیقات نشان می دهد که این کار به کاهش سرعت شناختی مرتبط با سن کمک میکند. در یک مطالعه که پرونده پزشکی ۶۴۸ بیمار مبتلا به آلزایمر را در شهر حیدرآباد هند بررسی کردند، دریافتند که دو زبانه ها ۴ تا ۵ سال بعد از تک زبان ها دچار زوال عقل میشوند.

این نقطه در مورد ویلیامز که معتقد است اگر از آن استفاده نکنید زیان خواهید کرد، مثتثنی نیست. بیلتو میگوید کسانی که در بزرگسالی زبان دیگری را یاد میگیرند باید درسفر به کشورهای دیگر در معرض زبان های خارجی قرار بیگرند . او همچنین می افزاید: “آنچه که شما نیز در میابید این است که آنها زمان بیشتری را صرف مطالعات خود می کنند و فشارهایی را که دانشجویان از لحاظ مدیریت زمان مواجه هستند، ندارند.”

“آنچه که من یاد گرفتم این است که یادگیری زبان در سنین بالا ارزش شروع کردن را دارد. من هرگز مهارت و فصاحت و یا توانایی گفتگوی فلسفی به زبان اردو را نداشتم اما اکنون می توانم یک ارتباط انسانی ایجاد کنم و این امر ارزشمند است، زیرا قدمی است برای رفتن به طرف مردم.”

آ.غ

منبع : The Guardian

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *