به نام خدا
بسیاری از زبان شناسان بر این باورند که میتوان زبان انگلیسی را به هفت بخش مختلف تقسیم نمود. مهارت های شنیداری، خواندن، نوشتاری و تکلم، به علاوه مبحث تلفظ صحیح، قواعد دستوری زبان انگلیسی و مجموعه لغات.
شاید یکی از بزرگترین چالش های سر راه زبان آموزان، یادگیری تعداد کافی از لغات زبان انگلیسی است که آنها را قادر به استفاده از زبان انگلیسی در موقعیت های گوناگون و نیز فهم مطالب گوناگون ارائه شده به ایشان به صورت های کتبی و شفاهی در همان موقعیت هاست. به شکلی که بسیاری از زبان آموزان بر این باورند که به شرط دارا بودن خزانه لغوی قوی قادر خواهند بود به اصطلاح گلیم خود را در موقعیت های مختلف از آب بیرون بکشند. این ایده صحیح است و برای یادگری لغات زبان انگلیسی راههای گوناگونی توصیه میشود. نکته ای که میبایست بر آن تاکید داشت و آن را همواره مدنظر قرار داد اینست که لغات به دو دسته Passive و Active تقسیم میشوند. به شکلی که همگی ما لغات بسیار زیادی را فراگرفته ایم که در صورت مشاهده و یا شنیدن آنها را میشناسیم اما هیچگاه قادر به استفاده فعالانه از آنها نیستیم. به اصطلاح این لغات در ذهن ما به صورت Passive وجود دارند و هیچگاه Active نشده اند. یکی از مهمترین دلایل این نقیصه آن است که ما لغات را به صورت فهرست وار و در لیست های لغت و یا از طریق چک کردن دیکشنری یاد گرفته ایم و خیلی از آنها را در داخل متن، جمله و یا کتاب داستان ندیده ایم و در اصل استفاده صحیح از آن لغت را نیاموخته اما معنی آن را بلدیم. در این راستا هر نرم افزاری که به صورت شنیداری و یا نوشتاری شخص فراگیرنده زبان انگلیسی را در معرض الگوهای مناسب و موقعیت های درست در استفاده از لغات قرار دهد (contextualization) میتواند نرم افزاری قابل اعتماد برای یادگیری زبان انگلیسی باشد و میبایست نرم افزارهای از این دست را که به شخص یادگیرنده زبان انگلیسی موقعیت و مثالهای درست برای یادگیری زبان را ارائه میدهند توصیه نمود.